DÖYMƏK OLMUR

 PƏNCƏRƏNİ

Ləzzət ilə baxana bax ocağıma, istimə,

Üstümdəki yorğan deyil, köz örtmüşəm üstümə.

Ah çəkmişəm, el yığılıb dumanıma, tüstümə,

Bu yanğıda keşişlərin yetmiş yeddi fəndi var.

Heç bilmirəm bu dinsizi hansı dinə tapını,

Əlləriylə çəkib üzdü ürəyimin sapını.

Döymək olmur pəncərəni, açmaq olmur qapını,

Qıfılı var, tilsimi var, möhürü var, bəndi var.

Allah kəsib sevənlərin işini, əlacını,

Tuta bilmir tədbirini, ala bilmir bacını.

Acı-acı danışandan almaq olmur acını,

Şirin-şirin dillənənin dil altında qəndi var.

Ağrı başda at oynadıb, alovlara can düşüb,

Can deyənin ömrü boyu ürəyinə qan düşüb.

Məcnun çəkən bəlalara gəlib Zəlimxan düşüb,

Nə qalası şəhəri var, nə köçəsi kəndi var.