XIRDALAMA, İLAHİ,

HƏMİŞƏ BÖYÜT BİZİ

Bir-iki kəlmə dua,

                beş-altı kəlmə arzu,

Tanrım, qoy saf saxlasın

              sən verən öyüt bizi.

Sənə üz çevirən gün

              üzümüzə nur çilə,

Səndən üz döndərən gün

             daş elə, keyit bizi.

İnsanı Haqq yanında

             hər varlıqdan baş elə,

Qızını doğma bacı,

             oğlunu qardaş elə.

İnsanlığı unutsaq,

             bağrımızı daş elə,

Qışın qarına döndər,

             buz kimi soyut bizi.

Köksüzlər öz ömrünü

           bəxtəvər saya bilməz,

Dağdan dayağı yoxsa,

           sellər çağlaya bilməz.

Ruhda, qanda yoxdusa,

           Haqqa bağlaya bilməz

Nə peyğəmbər, nə imam,

           nə qərib seyid bizi.

Şah sevgilər yolunda

          qaya kimi çapılaq,

Harda yıxılan olsa,

          dayaq olaq, tapılaq.

Çörək olaq yeyilək,

            kündə olaq yapılaq,

Dəyirmanı işə sal,

           dən kimi üyüt bizi.

Nə millətə dərd, ələm,

          nə xalqa ah-zar verək,

Ürəyi yanan kəsə

          dağımızdan qar verək.

Düymələnək, açılaq,

          çiçək olaq, bar verək,

Qoy nəsillər bilməsin

           barsız bir söyüt bizi.

Gözlərimiz göydədi,

           əllərimiz Haqdadı,

Haqqa tapınmayan kəs

           qara daşdı, taxtadı.

Demə ki mən Allaham,

           bəndə çox uzaqdadı,

Nə göylərdən arala,

           nə yerdən soyut bizi.

Dünya başdan-ayağa

          insaf olsun, din olsun,

Dünyada yaxşı nə var,

          artsın birə-min olsun.

Verdiyin hər nemətə

          min dəfə şükür olsun,

İlahi! Xırdalama,

          həmişə böyüt bizi!