Məqalələr
|
|
İLLƏRİN İZİNİ YAŞADAN ŞİRİN XATİRƏLƏR
Azərbaycanın və bütövlükdə Türk dünyasının böyük şairi Zəlimxan Yaqubla bağlı o qədər unudulmaz xatirələrim var ki, bəlkə, bir kitaba da sığmaz. Aramızda o qədər yaxın, o qədər səmimi münasibət olub ki, mən deyərdim, bu, ən möhkəm dostluğun da fövqündə duran bir doğmalıq idi. Bizim münasibətimiz təkcə rəsmi görüşlərlə məhdudlaşmırdı. Birlikdə istirahətdə olmuşduq, bir-birimizin ailəsində də, xeyird-şərdə də, dost məclislərində də. Borçalıya hər səfərimizdə həm onun, həm də mənim ata ocağımız müq
|
|
|
|
|
|
|
|
ZƏLİMXAN YAQUBUN “YANIQ KƏRƏMİ”Sİ
Yardımlıda, Savalanla üz-üzə, vaxtilə Şah İsmayıl Xətainin ova gəldiyi, Şahnişin (Şah oturan) deyilən yaylada, arandan başlayaraq, hər yerdə gədiklərlə, dağların sırtıyla uzanıb Ərdəbilə doğru aşan El Yoluyla Güneylə aramızı kəsən sərhəddə doğru addımlayırdıq. Yayın əvvəli olsa da, burda bahar hələ yenicə başlanırdı, dəniz dalğaları kimi bir-birini əvəz edən aşırımlar başdan-başa mavi, sarı, bənövşəyi çiçəklərlə bəzənmişdi. Orda-burda gözə dəyən ağ-qırmızı laləliklər sanki uzaq döyüşlərin qanlı
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
|